κωδίκελος

Όρος του κληρονομικού δικαίου που πλέον δεν ισχύει. Είναι βυζαντινορωμαϊκής προέλευσης και είχε διατηρηθεί στο νεότερο δίκαιο με τον νόμο ΓΨΛ’/1911, ο οποίος καταργήθηκε με την εισαγωγή του Αστικού Κώδικα (1946). Ο κ. ήταν ένα είδος διαθήκης, με την οποία ο κληρονομούμενος μπορούσε να εγκαταστήσει κληροδοσία, να επιβάλλει όρους στους κληρονόμους του, να διορίσει επίτροπο, εκτελεστή διαθήκης, να αναγνωρίσει παιδιά κλπ., εκτός από την εγκατάσταση κληρονόμου και την αποκλήρωση, που αποτελούσαν το αντικείμενο της διαθήκης, η οποία τώρα περιλαμβάνει κάθε διάταξη τελευταίας βούλησης. Ο κ. ήταν άγνωστος στο γερμανικό δίκαιο, το οποίο αποτέλεσε το πρότυπο του ελληνικού Αστικού Κώδικα. κωδικελική ρήτρα. Νόμος που επίσης καταργήθηκε με την εισαγωγή του Αστικού Κώδικα. Σύμφωνα με αυτόν «η τυχόν παραίτησις από της κληρονομιάς του εν τη διαθήκη γεγραμμένου ως κληρονόμου δεν έχει ως συνέπεια την ματαίωσιν της όλης διαθήκης, αλλά διατηρείται αύτη ως κ.».